На 59-годишна возраст денеска почина новинарката Горица Нешовиќ.
Родена е на 15 мај 1964 година во Белград, каде завршила основно и средно училиште. Кариерата како радио водител ја започнала во 1982 година во Студио Б.
Во раните деведесетти, таа водела емисии на Третиот канал.
Таа се врати во Студио Б, потоа како програмски директор на Радио Б92 и водителка на утринската програма во Србија Дизање.
Слушателите на радио програмата можеа да ја проследат емисијата Буѓење која таа ја уредуваше и ја водеше заедно со нејзиниот пријател и колега Драган Илиќ.
Објавила три книги.
Горица Нешовиќ дознала дека има дијабетес пред неколку години. Дијабетесот, кој суштински ги менува нашите животи, најчесто се јавува како последица на занемарување на здравјето, како резултат на модерниот, брз начин на живот кога немаме време да се посветиме на здравата исхрана и физичката активност.
Ви пренесуваме извадок од нејзино скорешно интервју:
„Немав поим дека сум болнa“
– Кога дознав дека имам дијабетес – тоа беше шок за мене! Мислев дека некако треба да го почувствуваш тоа, да почувствуваш дека нешто не е во ред. На пример, ако постојано сум жеднa, како што многумина велат дека тоа е еден од првите предупредувачки знаци. Но, јас немав никакви симптоми. Апсолутно ништо! Наеднаш ослабев, тоа е вистина, но пред тоа го променив начинот на исхрана. Ми се допадна медитеранската и ајурведската кујна, почнав со јога, сакав да ја средам тежината. Затоа и не ми беше чудно што слабеам.
– Па, наеднаш ненормално ми отекоа нозете. Цели нозе. Немаv поим што се случува… Се разбира, кого друг да прашам освен докторот. Заминав да видам што е. Нормално, прво ми земаа крв. А, вечерта ми виканаа од лабораторија:
„Пријавете се во болница веднаш! Шеќерот во крвта ви е речиси триесет…“
А потоа дојде короната. Само уште тоа ми требаше…
Откако започна пандемијата, работам од дома. Го имам целото внимание и разбирање од моите колеги, па во текот на емисијата неколкупати телефонски се приклучувам на програмата што ја води Драган Илиќ и јас. Така ми предложија кога започна сето ова, а јас сум во самоиницирана самоизолација од почетокот на пандемијата.
Со мојот доктор договорив прегледи на секои шест месеци. Сега нема потреба да одам почесто. Шеќерот го мерам секој ден, нема потреба од лекар бидејќи се имам под контрола. Но, токму кога мислите дека се е во ред, нешто се случува. Така ми пукна крвен сад во окото и поради тоа морав двапати да одам на лекар. Таму на очна клиника се е совршено, закажав и се работи перфектно. гужва е, не знам зошто некои сакаат да решат некои не толку итни работи во овој момент, но добро…