Како и магдоносот, ние најмногу јадеме целер како една од состојките во супите, што е штета бидејќи ова растение е и за јадење и многу здраво.
Во најголем дел, околу 95 отсто, целерот е вода, но е полн со влакна и калиум, добар извор е на витамини А, Ц и К, содржи фолати, магнезиум и калциум, како и неколку моќни антиоксиданси, а неговата препознатлива, малку остра арома ја даваат фталидите, компоненти кои ги релаксираат ѕидовите на артериите и ја олеснуваат циркулацијата на крвта и го намалуваат притисокот.
Истовремено, овој зеленчук го намалува ризикот од формирање на тромби, го стимулира мокрењето, помага во лекувањето на воспаленија на дишните органи, добар е за очите, ги смирува металоидите, помага во регулирањето на варењето и интестиналната подвижност.
Благодарение на изобилството на антиоксиданси како што се лунуларин и бергаптен, помага да се спречи оштетување на клетките што може да доведе до развој на рак, а некои истражувања сугерираат дека екстрактот од семе од целер може да биде корисен во борбата против деменција.
Вкусот на коренот на целер оди добро со многу намирници, па освен што се готви во супи и чорби, може да се јаде и сиров во салати и сосови, може да се динста или пече со друг зеленчук и месо, а може да го замени компири како пире.
Се препорачува јадењата од корен од целер да се зачинуваат со лук, сок од лимон, магдонос или да се додаде каперси.
Со оглед на тоа што коренот на целерот е богат со влакна, може да биде тешко да се вари и да предизвика надуеност и гасови. Затоа, можете првично да го додадете во јадења во помали количини или да го измешате со компири во пире.