Драган Александариќ (75) од Чачани со години како хоби прави макети на светилки за печење ракија. Мини светилката е околу 10 пати помала од оригиналот, но сите делови се оригинални и имаат функција на вистинско котел.
Досега има направено 30-тина, а повеќето ги подарил. Иако има интерес за поголема продукција, Драган не се осмели на тој чекор бидејќи досега има продадено само неколку примероци. Тој вели дека правењето на овој необичен сувенир воопшто не е евтино, а за секој од нив се потребни два дена работа.
Лампетите од бакар и поцинкуван лим, кои повеќе личат на уметничко дело, сепак допреа до љубителите на ретка ракија и до сопствениците на дестилерии.
– Поголемиот дел од моделите што ги правев ги подарував, ги носев на пријатели и роднини на забави, им ги давав на пријатели за отворање на кафулиња и ресторани. Помал број синот и ќерката ги однеле кај пријатели во странство во САД и Канада, каде што има најголем интерес за овој таканаречен сувенир, но проблем е да се испрати на толку големи далечини – вели Драган, поранешен. алати во воената фабрика во Чачак.
Искуството стекнато во металната индустрија му помогнало да направи специјални алати без кои не би можел да ја изработи светилката со прецизноста и функционалноста што ја има.
– Во производството се користи вистински бакар и поцинкуван лим. Се е рачно изработено, освен машинското сечење. Исто така, за да ги обработам бакарните делови, прво морав да ги направам алатките неопходни за цртање и виткање на овој метал. Значи, сето тоа се постапки и дејствија кои влијаат на вредноста на светилката – вели соговорникот, нагласувајќи дека продал неколку примероци малку под реалната цена, бидејќи таквите реткости во светот чинат и до неколку стотици евра.
Основен предуслов за некој предмет да се нарече сувенир е да е евтин и достапен за секого. Тоа не е случај со ламбата на Драган, бидејќи овој чачанец сакал да направи модел целосно верен на оригиналот, штедејќи не материјал и труд.
– Луѓето кои ги купија светилките не ја ни прашаа цената. Останатите на кои им подарував ги чуваат на посебно забележливо место во домот или деловниот простор, што значи дека им се допаѓаат, а за мене тоа е најголема сатисфакција и со тоа ја мерам вредноста на мојот труд – вели. мајстор Драган скромно.
Неговиот модел содржи 70 делови и нема можност да биде оштетен или скршен.
Неговите светилки ги купија љубителите на ракија и колекционерите. Тоа што минијатурниот казан за печење ракија е направен во Чачак, градот од кој најквалитетната слива ракија е впишана на листата на УНЕСКО на нематеријалното наследство на Србија, не влијаеше на цената.
Драган вели дека ќе продолжи да се занимава со ова хоби, особено што сите сувенири што ги направил досега си ги нашле сопствениците. Не размислува за сериско производство затоа што е невозможно сериски да се направи „среќна машина“, бидејќи најголемиот дел од работата се работи на рака. Неговите дела ги красат витрините на неколку ресторани во кои се точи врвна ракија. Казанот е направен сосем автентично, па ако се запали оган под оџакот, од табардот би течела ракија.
Неколку примероци од овој необичен сувенир наскоро ќе ги најдат своите сопственици во Република Српска, ќе ги красат полиците на неколку познати производители на овошни ракии. Тој вели дека е отворен за соработка со дистрибутерите и би бил пресреќен доколку неговата макета на светилката се најде на листата на автентични сувенири за овој регион, каде традиционално се произведуваат ракии со врвен квалитет.