28-годишната Ајла Бегиќ беше бремена во седмиот месец. Таа загина во поплавите во Босна и Херцеговина, а зад себе ја остави 5-годишната ќерка.
„Девојчето се спаси, а како, само милиот господ знае. Беше крвава и тешко повредена“, рече сопругот на Ајла, Дино.
– А јас дури и не знам како сум. Не знам што да ти кажам. Морам да бидам некако, се за моето девојче. Мојата глава е сè уште во облаците. Во моментов поминувам низ животот како да сум полузаспан.
Сакам да плачам, но не можам, тешко ми е, но… таков е животот. Судбина – со тажен глас раскажува Дино Бегиќ (30) од Злата кај Јабланица, чија бремена сопруга Ајла (28) настрада во катастрофалната поплава ноќта од четврток кон петок.
– Борбата започна околу полноќ. Излегов од дома да го исчистам блискиот поток до куќата за да не влезе вода внатре. Врнеше толку многу што не можевме да видиме ништо. Тоа беше последен пат кога ја видов жена ми жива. Ги оставивме во куќата, а ќерката спиеше. Бевме надвор, се обидувавме и се боревме со потокот за да ја спасиме куќата, но водата беше немилосрдна. Сè почна да влегува, посилно и посилно. Во меѓувреме сопругата ја разбудила ќерката, ја облекла и ја подготвила за евакуација. Не успеав да ги видам затоа што не можев да дојдам до нив. Кога видела жената дека куќата нема да издржи и дека мора да замине, решила да си замине, раскажува Дино.
Тогаш, вели Дино, неговата сопруга решила да се скрие во гаражата на соседот во близина, која не била во директен контакт со вода.
– Во тоа лудило сопругата ја спакувала ќерката. Тргнала со неа, држејќи ја за рака, кон гаражата. Беше на работ да се спаси, но не успеа. Недостасуваше тој чекор и сега таа ќе беше тука со нас. Тој мал, ситен, но фатален чекор. Врз нив паднало стебло и ја усмртило. Ја држеше ќерката за рака, но ударот ги раздели, рекол Дино и додал дека најголемата несреќа во целата трагедија била што неговата ќерка видела се.
– Дрвото падна врз неа и ја згмечи. Малата се спаси, а како, само мил Господ знае. Беше крвава и тешко повредена, па ја однесовме во Коњиќ на „шиење“. Таа е полна со гребнатинки, но најлошото е што ја видела нејзината мајка како умира. Синоќа се разбуди во сон и ми кажа дека сонува поплава и стебла. Таа сцена на смртта на нејзината мајка се појавува во нејзината потсвест. За мене најголема среќа е што таа е жива, а ми дава сила да живеам. Првата ноќ не можеше да спие ниту да јаде, но сега е малку подобро. Почнала да јаде супа бидејќи и понатаму ја боли вилицата и не може да џвака храна. Но, најважно ми е што таа е тука – вели Дино.
Трагедијата што го снајде семејството Бегиќ е дотолку поголема затоа што покојната Ајла била во седмиот месец од бременоста.
– Носеше девојче. Бевме многу среќни што нашето семејство ќе се прошири. Една вечер, таа и нејзината ќерка подготвуваа облека што ја купија за бебето. Таа се подготвуваше за претстојното породување. Пред неколку дена ми кажа дека бебето е многу немирно, како да сака да се роди пред терминот. И сега, ми се врти низ главата, имам чувство дека бебето нешто знаело и претчувствувало кога била толку немирно – продолжува Дино.
Моментално престојуваат кај неговата тетка бидејќи куќата им била целосно уништена.
-Куќата како да не ни постоела. Имавме убава двокатна куќа. Но, што ни вреди сето тоа? Добро живеевме, но нè снајде оваа тешка судбина. Ќерката не ни спомнува и не прашува за мајка и. Таа е свесна за се. Се консултирав со некои лекари за да добијам психолошка помош. Ќерка ми е многу врзана за мене и сега после се сака постојано да биде со мене. Тој е секогаш во мојот скут и не сака да замине. Се надевам дека некако ќе поминеме преку се. Имам семејство кое ми помага затоа што снемавме се. За неколку часа, без дом и без најблиско семејство, рече Дино.
Извор: Телеграф