Сретение Господово е еден од најсвечените христијански празници. Според еврејскиот закон, секое дете било донесено во храмот 40 дена по раѓањето.
На четириесеттиот ден по раѓањето на Исус Христос, Дева Марија отиде во Ерусалим со Јосиф во храмот Божји, носејќи го младиот Христос, за да го исполни двојниот закон Господов, да се исчисти од породувањето и да Му го претстави на Господа нејзиното новородено дете, кое Симеон Богоносецот го примил во своите раце.
Состанокот на Господ е од суштинско значење за христијанството бидејќи укажува на првата средба на Спасителот Исус Христос со луѓето. Во Сретење зимата и летото се среќаваат и се разделуваат. Од Сретење деновите стануваат подолги, а ноќите пократки, па народот вели „Сретење обретение“.
Мечката одредува каква ќе биде зимата
Оние кои живеат во близина на зоолошката градина ќе им ја препуштат прогнозата на мечките. Се верува дека овие животни денес одредуваат какво време ќе не очекува во наредниот период. Ако на Сретење е сончев ден и ако мечките излезат од дувлата и се плашат од своите сенки и се вратат, се верува дека зимата ќе трае уште шест недели.
Ако не видат сенка, ќе излезат од своите пештери да бараат храна и зимата заврши.
Обичаи и верувања
Вообичаено е да се палат свеќи на Сретење бидејќи се верува дека пламенот има скриена магична моќ и ќе ја заштити куќата од громови и други несреќи. На овој ден девојките треба да внимаваат каков маж најпрво ќе сретнат бидејќи тоа може да им ја одреди судбината. Се верува дека ќе се омажи за мажот кој што првпат го запознала тој ден.
Според канонот на православната црква, Сретење се вбројува меѓу празниците Господови и Богородица, бидејќи на тој ден истовремено се прославува и чистотата на Богородица.
Празникот се празнува уште од времето на царот Јустинијан, во црковниот календар е означен со црвена буква.