Саша Поповиќ, како што дознава српски Телеграф, неполна година водел тешка битка со една од најопасните и подмолните болести – ракот на желудникот. Овој малигнен тумор често останува неоткриен поради неспецифични симптоми, а успехот на лекувањето зависи од раната дијагноза и навремената терапија
Ракот на желудникот е малигно заболување кое може да се развие во кој било дел од желудникот. Неговиот најчест тип е аденокарцином (рак на мукозниот слој на желудникот), кој е присутен во дури 95 проценти од случаите. Овој тип на рак може успешно да се лекува, но зависи исклучиво од раното откривање.
Ракот на желудникот е болест со неспецифични симптоми
Како и кај некои други видови на рак, големиот проблем е што ракот на желудникот подразбира неспецифични симптоми, вели проф. д-р Дино Тарабар во интервју за порталот еКлиника. Исто така, кај најголемиот број пациенти, овој тип на рак се јавува и се развива целосно асимптоматски.
– Се чувствуваат симптомите на горната диспепсија. Нормално се присутни кај населението, но најчесто погрешно се толкуваат како „дигестивни нарушувања“. Сепак, не мора да значи дека тоа е секогаш малигно заболување. Често има чувство на рана ситост, абдоминална болка после јадење, гадење и нагон за повраќање, гасови и надуеност, заедно со киселина. Ова се симптоми кои, секако, имаат врска со желудникот и неговата работа, но се и нешто што речиси секој од нас во одреден момент го чувствува. Тие се неспецифични за најголемиот број луѓе во смисла на непосредно сомневање за постоење на малигнитет и одење на лекар, а овој тип на малигнитет веќе може да стои зад нив – потенцира проф. д-р Тарабар, гастроентеролог и онколог.
Гастроскопијата потврдува малигнитет
Според проф. Д-р Дина Тарабара, пациентот треба веднаш да се консултира со лекар доколку горенаведените симптоми се појавуваат често и подолг период. А доколку се придружени и со потешкотии при голтање, анемија, слаб апетит и како резултат на прекумерно слабеење, можно е тоа да е веќе напредна фаза на болеста.
– Дополнителни итни индикации се црна или катран столица, како и повраќање крв. Дијагностичка метода која мора веднаш да се изврши е гастроскопија. Ова е особено точно за луѓе постари од 45 години. Заедно со ендоскопскиот преглед се зема и примерок од ткиво. Патохистолошките наоди потврдуваат дали се работи за рак, а следен чекор во лекувањето е проценка на оперативноста во однос на локацијата и стадиумот. Со цел да се процени ширењето на болеста, се врши скенирање на абдоменот, вели Тарабара.
Мора да работиме на здравствена култура и превентивни прегледи
Голем проблем е што кај нас, за разлика од други делови, нема култура и навика за вршење превентивни и скрининг прегледи, дури и кога постои можност за тоа. Во Јапонија, на пример, дијагностицирањето на рак на желудникот во рана фаза благодарение на превентивните прегледи било околу 60 проценти дури и пред една деценија, пишува српски Телеграф.