Поетот Данијел Драгојевиќ почина во понеделник на 19 февруари, пренесува Јутарњи лист.
„Фала му на Бога што наскоро ќе умрам“, напиша Драгојевиќ во својата прозна поема „Доаѓањето на пролетта“, велејќи дека не би сакал да јаде мед од пчели кои не разликуваат вештачки и природни цвеќиња.
Тројца токму такви, збунети како да се еволутивно неопремени, пишува поетот, ги гледал како ставаат пластични толчник пред продавница на загрепската улица Звонимирова.
Драгојевиќ беше прогласен за класик од критичарите за време на неговиот живот. Објавил дваесетина книги, меѓу кои „Желка и други области“, „Бури и други работи“, „Прионопид“, „Јаглеродно време“, „Болк карго“, „Цвјетни трг“, „Гласини“, „Некаде“, „Доцна лето“… Многу читатели беа заинтригирани од неговата личност колку и од неговите песни, затоа што тој одамна одлучи за јавноста и остана до крајот на својот живот – „немилосрден. Сè што сакаше јавно да каже, го кажа во својата поезија.
Живеел и работел во Загреб.
Данијел Драгојевиќ бил од Корчула, од Вела Лука, таму е роден во јануари 1934 година со својот брат Иван. Двајцата браќа беа писатели.
Данијел Драгојевиќ е добитник, меѓу другите, на наградата Горан во 2005 година за книгата „Жамор“, на наградата Владимир Назор во 1981 година, на наградата „Змеј“ во 1981 година за книгата „Јаглероден период“, на наградата Бранко Миљковиќ за книгата „ Природопис“ во 1974 година и бројни други награди.
