Први април е ден на шегата, но паметам дека први април 2000 година, ден кога го воведовме данокот на додадена вредност (ДДВ) воопшто не ми беше до шега.
Законот за ДДВ беше донесен најмалку три години претходно и беше изработен од некои консултанти согласно најдобрите практики во Европа, но секоја година министрите ја одложувале примената на законот, на начин што датумот, односно годината кога влегува во сила новиот закон со новиот данок се менувала.
Всушност носењето закон за ДДВ не беше некоја тешка работа во ситуација кога речиси цела Европа веќе со години и децении го имаат тој закон и добро функционира. Но, сите кажуваа дека при неговото воведување многу држави кои не се подготвиле добро, имале горчливи искуства.
За да се напише самиот закон,беше доволно да се земе германскиот или некој друг таков закон, да се преведе и малку адаптира, и толку.
Но, за да се приемни, за да се подготви системот за негова примена, требаше многу обемни подготовки од луѓе кои добро го разбираат данокот, но и даночниот систем на земјата. Беше потребен голем напор, ангажман на добар тим експерти и многу работа.
Кога на 30 декември 1999 година, како доскорешен министер за трговија околу една година, најмлад миснитер дотогаш во македонската историја кој станал министер на возраст од 28 години, прв пат влегов во Министерството за финасии никој не помислуваше дека на први април 2000 година ќе се воведе Законот за ДДВ.
Веќе во првите денови на јануари по автоматизам ми беше доставена на потпис предлог измената на Законот за одлагање за една година, како што се правело дотогаш, за да се прати на усвојување во парламентот.
Но, јас немав намера мојот мандат да го започнам со одлагање на реформите. Јас не мислев дека треба да министерувам без многу работа, резултати и ризици.
Одбив да го потпишам Законот за пролонгирање на примената и им кажав на службите веднаш да се подготват за воведување.
Еден по еден сите одговорни дојдоа да ми кажат дека тоа е невозможно и дека ќе ја воведовме земјата во хаос. Дека примената на Законот бара многу долги и опсежни подготовки, бара и големи набавки на информатичко технолошки системи за кои нема време, бара повеќе подзаконски акти, правилници, уредби и слично, обемна обука на вработените во управата за јавни приходи (УЈП), голем број обуки на одговорните во сите компании во земјата, вработените кај нив, подготовка на јавноста итн.
Им одговорив дека ќе работиме деноноќно, но одлагање нема да има.
Целиот текст ТУКА
